بسم الله الرحمن الرحیم

1- قلم وسیله ای ثبت کننده است که سطر به سطر و به ترتیب اتفاقات را ثبت می کند.

2- پیامبر تو بخاطر نعمتی که از جانب پروردگارت داری دیوانه نیستی. ((نعمت نبوت))

3- پیامبر برای تو پاداشی تمام نا شدنی است.

4- پیامبر دارای اخلاقی بزرگ و نیکو است. ((صابر بودن))

5- به زودی تو ((پیامبر)) و کسانی که به تو گفته اند دیوانه؛ خواهید دید چه کسی دیوانه است.

6- خداوند به گمراهان و هدایت یافتگان دانا است.

7- پیامبر تو نباید به حرف دروغگویان گوش بدهی.

8- تو نباید با نرمی و لطافت با آنان برخورد کنی که اگر اینکار را بکنی آنان به دنبال سازش و مصالحه با تو می افتند.

9- کسی که زیاد قسم می خورد دروغگو و پست ((ضعیفی که از خود اختیار ندارد)) است.

10- کسی که همز و لمز کننده است و مدام راه می رود و یک کلاغ و چهل کلاغ می کند و در سخن چینی بسیار فعال است؛ جلو گیر کار خیر است و تجاوزگر به حقوق دیگران است.

11- این نوع آدم همچنین؛ آدم کینه ای و حرام زاده ((طفیلی دیگران)) است.

12- و چون دارای مال و فرزند است وقتی آیات قرآن را برایش می خوانی می گوید اینان همه افسانه های پیشینیان است و زیر بار قرآن نمی رفتند.

13- بعد از اینکه روی بینی اش علامت گذاشتیم؛ طوری ضایع است و از بقیه مردم جدا است که همه مردم تا او را ببینند؛ بفهمند. ((مانند حیواناتی همچون فیل و خوک که خرطوم دارند)).

14- صاحبان باغ ؛ هم قسم شدند که باید میوه های باغ را در صبح بچینند.

15- و نمی خواستند به کسی جز خودشان میوه ای بدهند.

16- عذابی شدید بر اصحاب باغ فرو آمده است در هنگامی که خواب بودند.

17- در صبح باغ آنها مانند خاکستری سیاه شد. ((سوخت))

18- در صبح همدیگر را صدا زدند و دنبال یکدیگر رفتند.

19- اگر می خواهید میوه ها را بچینید بیایید تا به سوی باغ برویم.

20- موقع راه رفتن صحبت می کردند و می ترسیدند.

21- به یکدیگر می گفتند:((حواستان باشد که در میان راه به مسکینی به یکدیگر برخورد نکنیم)).

22- به سوی باغ رفتند و فکر می کردند می توانند فقیران را بپیچونند.

23- ولی وقتی باغ هایشان را در آن وضع مشاهده کردند؛ گفتند:((ما چه گمراه بودیم که با یکدیگر هم قسم شدیم که میوه ها را بچینیم و یک دانه هم به فقرا ندهیم.

24- عطف به جمله پیش است و می گویند:((نه تنها گمراهیم بلکه از رزق هم محروم شدیم.))

25- آن فردی از آنان که کمی با خدا بود به آنها گفت:((آیا شما را به حق یادآوری نکردم و نگفتم خدا را تسبیح و عبادت کنید)). در حالی که خودش هم در عمل مانند آنان بود.

26- خدا را تسبیح کردند گفتند:((ما ستمگر بودیم که برای خدا شریک قرار می دادیم)).

27- بعد کارهایشان را گردن یکدیگر می انداختند و همدیگر را سرزنش می کردند.

28- و گفتند:((وای بر ما که پایمان را از گلیم مان درازتر کردیم و برای خدا شریک قرار دادیم)).

29- امیدواریم که خداوند چیزی بهتر از میوه های سوخته به ما بدهد زیرا ما از همه چیز حتی باغ ها یمان دل بریدیم و به خداوند دل بستیم.

30- این همان عذابی است که ما انسان ها را از آن آگاه می کنیم البته که عذاب آخرت مهلک تر است.

31- برای کسانی که برای خدا شریک قرار نمی دهند؛ نزد پروردگارشان باغ های پر نعمت است زیرا عبادت را فقط برای خداوند انجام می دهند.

32- آیا پاداش مسلمانان و مجرمان برابر است؟؟؟؟؟؟؟

33- چه مشکلی در فکر شما رخ داده که اینطور حکم می کنید؟؟؟؟؟!!!!!

34- یا آنکه دارای کتابی هستید که در آن نوشته شده باشد؟؟؟؟؟؟؟

35- و درباره هر چه که بخواهید بدانید در آن کتاب هست.

36- یا آنکه شما در روز قیامت امان نامه ای دارید که هر چه حکم و قضاوت کنید درست است؟؟؟؟؟؟؟

37- هیچ امان نامه و سوگندی برای مجرمین نیست که در قیامت در امان باشند.

38- مجرمین در قیامت شریک ندارند و هر مجرم مسئول کار خودش است.

39- عذاب مجرمین در قیامت آن است که ساق پاهایشان برهنه می شود و وقتی دعوت به سجده برای خداوند

40- می شوند؛ نمی توانند سجده کنند زیرا در قلبشان خضوع نداشتند و در اقبا هم ندارند.

41- کسانی که در دنیا سالم هستند و دعوت به سجده می شوند و نمی کنند؛ در آخرت هم نمی توانند.

42- پیامبر کسانی را که سخنان قرآن را تکذیب می کنند به خدا می سپارد و خداوند نیز آنان را ((استدراج )) می کند.یعنی به تدریج و آرام آرام به طوری که متوجه نشوند آنان را عذاب می کند.

43- خداوند به همه ملت توبه داده است و اگر نکند خداوند ((شدید العقاب)) است.یعنی سخت مجازات کننده.

44- در حالی که پیامبر در قبال رسالت خویش و رساندن وعده های خداوند؛ مزد و پاداش ه به کلی هیچ چیزی نخواسته است برای آنان سخت است ایمان بیاورند.

45- آنان علم قضا و غیب ندارند که می خواهند در قیامت با مسلمانان برابر باشند.

46- پیامبر دارای اخلاق بزرگ و نیکو است و به همین دلیل از همنشین ماهی ((حضرت یونس)) برتر است.

47- حضرت یونس ((ع)) اگر فرصت نعمت توبه را پیدا نمی کرد و اگر اندوهگین بودن و گله از خداوند را جبران نمی کرد در بیابانی بدون سقف و گیاه انداخته می شد و بخاطر کاری که کرده بود نیز سرزنش می شد.

48- پروردگار او ((حضرت یونس)) را بخشید و از بندگان نیکو و صالح خودش قرار داد.

 49- کافران با شنیدن قرآن و آیاتش به پیامبر حسادت و بخل ورزیدند و می خواستند او را حتی با چشم هایشان ((چشم زخم)) به هلاکت برسانند؛ و به او انگ دیوانگی زدند.

50- قرآن وسیله ای برای یادآوری به تمام جهانیان است